Welkom op alfa75turbo.nl

Ik ben een liefhebber van eenvoudige maar strak gelijnde auto’s met mooie techniek en karakter en daar voldoet een 75 volledig aan. Al een jaar voor mijn rijbewijs stond daarom mijn eerste 75 in de stalling, Een prachtig nero 602 zwarte 75 Epoca uit 92″, met Nord 1,8 ie, in zeer mooie staat. Ik had nog een jaar de tijd deze te perfectioneren, maar dat was vooral op details, want compleet met Fondmetal 15″ 4 spaaks, een mooie Remusdemper en 4cm verlaagd was dit een ware beauty. De 75 leent zich in mijn opzicht totaal niet voor tuning rommel, behalve een mooie einddemper. Na het behalen van mijn rijbewijs heb ik deze auto ruim 10 jaar in bezit gehad en in die tijd er een hoop ingestoken, zowel qua geld als het bijhouden. Zo leer je een auto wel van voor tot achter kennen, want ook deze toen nog vrij jonge 75 had wel eens last van feestverlichting op de ARcontrol en ook dingen die wel defect waren.

In de tussentijd, zo’n 5 jaar terug begon het te kriebelen en wilde iets aparts erbij…of een carbs of iets snellers. Dat kwam al snel op mijn pad in de vorm van een 75 Turbo uit 87″ Ik wist dat hier wat laswerk aanzat, maar dat is nogal uit de hand gelopen, daarover later meer. 2 jaar terug was mijn ooit zo mooie 75 toch wel redelijk aangevallen door de roestduivel (de bekende kriksteunen, plekjes onder achterlichten, reservewielbak en in vergevorderde staat de linkerachterwielrand en kuip) Dan sta je voor de moeilijke keuze, wat doe je weg, een 156/155/159 kopen, of het Turbo verhaal herhalen en platzak met een mooie 75 eindigen.

Of een andere mooie 75 kopen, een import, weinig km, geen/heel weinig roest….en dat is het geworden . Na lang zoeken een prachtige 75 2,0Ts uit 87″,140,000km,champagne (bianco argenta 022) op 16″ selespeed velgen. Niet verlaagd, wel strak. Na ong een jaar bleek ook hier wel wat werk aan, zoals een nieuwe paravan..die doorgerot bleek te zijn, evenals een verborgen kleine achterschade, slecht hersteld, dus al wat roestschade op dorpel en achterscherm. Ik had inmiddels mijn adressen wel voor nette laswerkzaamheden en na een flinke demontage van dash en bijna gehele voor en achterkant, alles aangepakt. De paravan is uit de epoca geslepen, want dit is zowat nergens te krijgen. Deze Ts is wel een blijvertje namelijk. Het resultaat mag er zijn, zeker na bijna geheel overgespoten,

weer een echte schoonheid. Tussen de 1,8ie en de 2,0 ts zit behalve technisch ook qua rijden een behoorlijk verschil. Een ts loopt wat mooier, heeft 28pk extra t.o.v de 120 van en IE en vooral meer koppel. Door de electrohydrolische nokkenasverstelling (die een 1,8ie ook heeft trouwens) de goed gespatieerde bakverhoudingen en het snelle oppakken bij gas geven geeft deze auto vleugels. Schakellui rijden gaat door het hoge koppel (190NM) bij lage toeren prima.

Verder heeft de 2,0ts een sperdiff van 25% op de achteras, wat het snelheidsverschil tussen de aangedreven wielen tegengaat, de aandrijfassen en cardan verschilt, evenals de remschijven (groter) en de standaard remklauwen van Brembo, net als op de Turbo en 3 liter v6. Vermogens liepen van 110 pk(1,6ie)tm ongeveer 188pk (3liter v6) In het interieur zit weinig verschil tussen de modellen In grote lijnen dan, vooral bekledingdetails. De eerste 1 1/2 jaar had de motorkap een “verdieping” daarna een verhoging. De eerste serie had ook geen kofferbakspoiler die later standaard is geworden. De kleur van de achterlichten veranderde van orange rood naar roodwit en laatste volledig rood. De 2 liters en v6en hadden witte voorknipperlichten. In 1990 veranderde de kleur van de tellers van oranje naar wit met zwart en kregen ze een ander lettertype en lopen ze zij de v6/turbo en ts tot 260km/h ipv 220. Bekleding van de

3l en Turbo was afwijkend van de meest gebruikte “visgraad” motief. Ook hebben de turbo’s een zwart interieur, ipv grijs voor alle anderen. In de loop der tijd zijn er veel details aangepast, o.a. door de invloed van moederconcern Fiat. In het boek Alfa75&Milano wordt dit heel uitgebreid omschreven, zeker de moeite waard om te kopen. Alle unieke details (en dat zijn er heel veel) zijn er echter altijd gebleven, het hoekige jaren 80 lijnenspel, de achterwielaandrijving, de heerlijke wegligging, de voor die tijd

al mooie techniek, zoals de bak achterin, aandrijving achter (trans-axle principe) voor de bijna ideale gewichtverdeling. Remschijven tegen de bak aan gebouwd ter verlaging van het onafgeveerde gewicht, de handrem die als een vliegtuiggashendel om de middentunnel heen zit, de eigenwijze plaatsing van knoppen, zoals die van de ramen in de dakconsole (je bent soms bang dat mensen een raam opendoen/sluiten verwarren met een middelvinger haha). Vele kenmerken die een 75 zo uniek maken en je eigenlijk nergens anders tegenkwam en komt. De 75’s hebben van nature al een goede wegligging, dat was een belangrijk punt bij de ontwikkeling en deze is verder op vele manieren te verbeteren in de vorm van grotere remmen, het vervangen van de casterstangen voor uniballs (zoals vroeger de 105 had) het plaatsen van stijve bussen ipv rubbers en een stabilisatiestang op de voorpoten, verlagen en het plaatsen van betere en sportieve schokdempers. En er is nog veel meer mogelijk. De basis van een 75 is al goed, mede door de eerder genoemde gewichtsverdeling en lekkere motoren. Maar zeker met wat meer vermogen kan ook een 75 tricky zijn in snelgenomen bochten. Bijzonder, maar weinig genoemd is ook de uitrusting voor die tijd. Zoals electrische ramen, (vaak) electrische spiegels, schijven rondom, een verstelbare stuurkolom (hoogte en diepte!), boordcomputer, uitgebreid tellerunit met ook oliedruk meter/turbodruk + toerenteller, centrale deurvergrendeling, verlichting in de motorruimte en prima stoelen cq. achterbank incl. armsteunen. Airco, leren bekleding en zelfs een snelheidsafhankelijke stuurinrichting behoorde tot de mogelijkheden. Toch zijn de meeste opties zeldzaam. Bijzonder zijn ook de Numerata modellen, gelimiteerde opgaves van meestal de 2 liters. De motoren van de 75 modellen gelden als vlot en betrouwbaar, met zorg berijden en warmrijden is wel belangerijk, vooral vanwege het gebruikte aluminium. Oude motoren kunnen wel last krijgen van wat olieverbruik zoals vaker bij oude motoren, het vervangen van de klepseals is een dure,maar wel juiste oplossing.Onderhoud van het oliesysteem kan daar ook verbetering in brengen. Kwalen zijn er natuurlijk ook. Als je de folders leest zou je denken dat een 75 niet kan roesten, niets is minder waar. Nou zijn de jongste modellen wel al 19 jaar (midden 1992 productiestop). Roest komt vaak voor bij de achterschermen, de hoekjes onder de achterlichten, kriksteunen, kofferbakbodem, soms rond de achterruit, dorpels en de benzinetank. Voorzijde is zelden een issue, behalve de paravan onder de voorruit bij de oudere modellen. Vervangen hiervan is een mega klus. Plaatwerk is overigens vrij goed verkrijgbaar, ook in div uitvoeringen. Ook elektrische storingen komen voor, zoals een defect contactslot, Vastzittende achterremklauwen, weigerende tellers, startmotor, dynamo en een AR control die studeert voor kerstboom. Veel van deze storingen zijn echter te herleiden naar een slechte massa. Dat goed bijhouden doet wonderen. De AR control is een mooi stukje techniek, die mits goed werkend, feilloos problemen zoals een kapot lampje of te lage niveaus van vloeistoffen aangeeft. Enige technische kennis is dus soms wel nuttig. Een netwerk hiervoor en voor technische info is altijd handig. De div clubs bieden vaak uitkomst. Zo ben ik ook aan mijn 75 Turbo gekomen. Na wat contact en een proefrit, erg onder de indruk van de prestaties. Een standaard Tb levert 155pk. Deze was mechanisch getuned naar ongeveer 180 pk. Zie de specs en foto’s op mijn site www.alfa75turbo.nl. Chiptunen naar circa 240pk is mogelijk. De Evo uitvoering had zoveel en vaak meer, maar zijn hier ook motorisch voor aangepast. Na 5 weken verkennen en genieten toch iets te enthousiast de motor opgeblazen, na 365.000 km….Een ruilmotor was gauw gevonden en na een weekend zat die erin. Omdat het plaatwerk vrij slecht was, de auto doorgereden naar Classic Passion in Hekelingen (Zuid Holland), waar de auto in 1 1/2 jaar volledig is aangepakt. Hele delen bodem, complete dorpels, 2x achterscherm compleet, achterzijde en veerschotels zijn vernieuwd. Veel tijd ging zitten in het handmatig uitboren van alle lassen. Resultaat is een betere auto dan uit de fabriek kwam en weer voldoende tegen roest beschermd. Tijd ontbreekt echter al een geruime periode dit project af te maken. Wel een hoop kennis en reserve onderdelen opgedaan in de tussentijd. Een 75 en zeker de Turbo Benzine wordt een zeldzaamheid, dus dit is wel aan te raden voor bepaalde onderdelen. Een 75 is prima te gebruiken als dagelijkse auto, al kan een verlaagd exemplaar problemen geven in ons drempelland vanwege de laag uitkomend uitlaatspruitstuk. De ruime kofferbak(500ltr/380 voor v6) en lengte(ruim 4 meter 30 voor ts) maken hem ook een geschikte gezinsauto, Zo merk ik het laatste 1 1/2 jaar. Om een 75 in goede staat te houden is goed onderhoud en regelmatig inspecteren wel belangerijk, beginnende roest in de kiem smoren en onderhoud aan de elektrische contacten loont zeker de moeite. Onderdelen zijn over het algemeen goed te krijgen, ook 2ehands.

De laatste tijd is er een hoop verspijkerd aan de Twinspark. Wat begon als een iets slingerende aandrijfas, liep uit op een complete aandrijflijn (bak,cardanas,lagers steunen van bak en motor)en remrevisie (achterremklauwen gereviseerd, nieuwe blokken en schijven/remdrukverdeler/hoofdremcilinder vervangen) Gevalletje achterstallig onderhoud zeg maar….en bedankt. Weer wat geleerd, iets beter de onderhoudshistorie checken. Verder een hoop zelf gedaan afgelopen 2 jaar. Sportfilter geplaatst, gele Koni’s sport eronder, C&C achterdemper 80mm, div delen overgespoten, Nardi leren sportstuur en pookknop gemonteerd, voorwielophanging voorzien van uniballs, startmotor&dynamo vervangen, audio installatie overgebouwd, bodem getectyleerd, benzinetank vervangen, voordeurpanelen vervangen, nieuwe voorruit,2x alle vloeistoffen en bougies vervangen. Resultaat is een nette en in goede staat verkerende auto.

Het volgende is het opbouwen van de Turbo, nieuwe benzinetank eronder, motor/turbo startmotor gangbaar maken. Zou ie nog starten na 5 jaar stilstand??

Daarna alle buiten en binnen delen terug, Het enige wat er nog inzit is het dashboard en de motor. Nog een hele klus dus.

Ik hoop dat het een leuk 75 stukje geworden is om te lezen en tot een volgende keer, met update over het opbouwen, wat zeker nog de nodige hoofdbrekers op gaat leveren.

Mvg, Maarten de Roos